«و من الناس من یشتری لهو الحدیث ... [1]» و برخی مردم سخنان بیهوده را می خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را استهزا گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده است.

«لهو الحدیث» به هرگونه سخن با آهنگ سرگرم کننده و غفلت زا گفته  می شود. روایات متعددی آن را به غنا تفسیر کرده است.

تمامی فقیهان شیعی بر این باورند که غنا حرام بوده و هیچ شک و تردیدی در آن نیست.

حکمت ها، آثار و فلسفه حرمت موسیقی:

1- گرایش به فساد:

غنا و آواز مطرب لهوی، انسان را به سوی فساد اخلاقی می کشاند؛ پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «غنا نردبان زنا است[2]»؛ یعنی مقدمه آن.

- بی غیرتی!

امام صادق (علیه السلام) فرمود: اگر در منزلی چهل روز نوای موسیقی پخش شود، شیطان وارد شده، چنان قدرت نمایی کند که غیرت و حفظ ناموس را از او بردارد، آنچنانکه حتی اگر به ناموس وی هم تجاوز شود، در نزد او اهمیتی ندارد[3]

همچنین فرمود:«خانه ای که در آن غنا باشد، از فساد و فحشا مصون نخواهد بود.[4]

در حدیث دیگری آمده:« ... ایاکم و الغناء، فانه ینقص الحیاء ... [5]» «از غنا و موسیقی دوری کنید زیرا موسیقی حیاء را از بین می برد، شهوت را زیاد می کند. مردانگی را نابود می سازد، و هر کاری که شراب می کند موسیقی هم انجام می دهد.

2- غفلت از یاد خدا:

قرآن یکی از عوامل گمراهی را «لهو الحدیث» دانسته است.

«لهو» چیزی است که انسان را چنان مشغول کند که باعث غفلت و بازماندن از کارهای مهمتر شود. امام صادق (علیه السلام) فرمود : «گوش دادن به غنا، قساوت قلب می آورد.[6] و در نتیجه باعث فراموشی خدا و معنویت می شود و اعتقادشان به جهان پس از مرگ سست خواهد شد. »

3- تضعیف اراده و شکست شخصیت

شنیدن و نواختن موسیقی، آن چنان اراده را سست و غریزه جنسی را تحریک می کند که شخص را بی اراده و بدون اختیار به حرکت در می آورد و شخصیت انسانی خود را در اختیاز نوازنده و خواننده قرار می دهد.

4- ضعف اعصاب و بهم خوردن تعادل روان.

از موضوعاتی که روی تمام بدن اثر می گذارد، موسیقی است؛ زیرا موسیقی در سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک اثر داشته و تعادل روان را بر هم می زند و به دنبال آن سلامتی بدن را تحت فشار قرار می دهد. موسیقی با نواهای حزن آمیز و یا آهنگ های نشاط انگیز خود، گاهی آنچنان تعادل اعصاب را از بین می برد که جذب، دفع، هضم، ترشحات، ضربان قلب و فشارخون و مایعات دیگر را مختل ساخته و شخص را به امراض فراوانی نزدیک می کند.

همچنین در اثر فشار شدیدی که تحریکات خارجی موسیقی روی اعصاب وارد می کند، قدرت اندیشه را از انسان گرفته و آثار جنون و مرض هائی[7] در افراد آن ظاهر می شود که به نمونه هایی اشاره می شود:

هفتاد و پنج درصد(75%) موسيقي دانان اسير آشفتگي هاي فكري بودند. بتهُوِن، شوبرت، دووراك، شومان، نيچه از آن دسته موسيقي داناني بودند كه ديوانگي و جنون گريبان گيرشان شد. مندلس، باخ، اول و شوپن هم ازآندسته گروه موسيقي داناني مي باشند كه در اثر اختلالات رواني تا سرحد جنون گام نهادند.

مجله روشنفكري درباره يك كنسرت موسيقي مي نويسد:

«وقتي دخترها و پسرها آهنگهاي تند و رعشه انگيزشان را مترنّم مي سازند، سالن به لرزه مي افتد، دخترها جيغ ميكشند، به سر و گوش هم مشت مي كوبند، غش مي كنند، موهاي خود را چنگ چنگ ميكَنند و پسرها از هوش مي روند»[8]

«در ملبورن پنجاه هزار نفر بعد از گوش دادن به يك كنسرت موسيقي چنان به هيجان آمدند كه ناگهان همه به هم ريختند و بدون جهت يكديگر را زخمي كردند و تا آمدن پليس، چند نفر به ضربه چاقو از پاي در آمدند، به چند نفر تجاوز شد و تعداد زيادي مجروح شدند.»[9]

بنا براين به گواهي برخي پزشكان، غنا و موسيقي آثار زيانباري بر روي اعصاب داشته و شخص را دچار افسردگي و مبتلا به فشار خون مي كند.[10]

شايد هر نوع موسيقي براي اعصاب زيان بار نباشد، بلكه استفاده زياد و افراط باعث تخدير شود، ولي بايد توجه داشت كه پيامدهاي منفي معنوي آن را راحتي در ساير موارد نبايد كوچك شمرد.

از اين روي آموزش دادن موسيقي مطرب و لهوي حرام است، در آمدي هم كه از اين راه به دست مي آيد حرام مي باشد و حتي خريد و فروش و نگهداري آلات مخصوص لهو و لعب حرام مي باشد و حتي خريد و فروش و نگهداري آلات مخصوص لهو لعب حرام مي باشد.

عواقب اخروي موسيقي

پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) فرمود: «كسي كه ابزار موسيقي را در خانه اش نگه دارد، روز قيامت در حالي محشور مي شود كه روسياه است، به دستش تنبور و آلت موسيقي آتشين جهنم است و بالاي سرش هفتاد هزار فرشته عذاب، همراه با گرزي كه در دست دارند بر سر و صورتش مي كوبند و كسي كه اهل غنا و موسيقي است از قبرش نابينا گنگ و كر بيرون مي آيد. همچنين زناكار و آنكه فلوت و دايره مي زند نيز همانند ايشان كور، كر و لال محشور مي شود.»[11]

مأموریت پیامبر (ص):

رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: «اِنَ الله بَعَثنی هدیً وَ رَحمةً لِِِلعالَمین وَ اَمَرَنی اُن أمحُوَالمَزامیرَ وَ اَلمَعارفَ وَ الأوتارَ...»[12]

خداوند مرا برای هدایت و رحمت جهانیان مبعوث نمود، و دستور داد تا آلات غنا و موسیقی، مانند: نای، تنبور، تار و... را از بین ببرم.

برخورد و عکس العمل ائمه (علیهم السلام) با موسیقی:

1- بُشر حافی:

حضرت موسی بن جعفر (ع) از کوچه های بغداد عبور می کرد، صدای ساز و آوازی شنید؛ دید که از خانه ای کنیزی بیرون آمد.

حضرت به آن کنیز فرمود: صاحب این خانه آزاد است یا غلام؟

-         آزاد است.

-         راست گفتی، اگر بنده بود از مولای خود می ترسید.

کنیز به خانه برگشت، بُشر از او پرسید: چرا دیر کردی؟ و وقتی کنیز داستان را برای ارباب خود نقل کرد، بُشر با پای برهنه خدمت حضرت موسی بن جعفر (ع) رسید و از اعمال انحرافی خود، در محضر آن جناب توبه کرد.

2- برخورد حضرت علی (ع) با نوازنده:

حضرت علی (ع) دید مردی نوازندگی می کند، او را موعظه نمود و از عملش نهی کرد و دستور داد وسیله نوازندگی او را شکستند، آنگاه فرمود: از این عمل زشت توبه کن.

پس از توبه آن مرد، حضرت فرمود: آیا می دانی که موقع نواختن، ساز چه معنائی را می رساند؟

-         نه! وصی پیامبر(ص) بهتر می داند.

حضرت علی (ع): هنگامی که ساز نواخته می شود، زبان حالش چنین است:

به زودی پشیمان می شوی، به زودی پشیمان می شوی، به زودی وارد جهنم می شوی ای نوازنده من.[13]

3- تیره بختی شنونده موسیقی:

مردی به امام صادق عرض کرد: همسایگان من کنیزانی دارند که آواز می خوانند و با عود (یکی از آلات موسیقی) می نوازند. چه بسا به هنگام قضای حاجت نشستنم را طول می دهم، تا صدای آنها را بیشتر بشنوم.

امام فرمود: این کار را نکن. در روز قیامت دربرابر خداوند هیچ عذری نداری؛ مگر سخن حق را نخواندی که می فرماید: گوش، چشم، دل، مسئولند و در برابر کارهایی که کرده اند، مورد سؤال واقع می شوند.[14]

مرد عرض کرد: به خدا سوگند گویا این آیه را تاکنون نخوانده و نشنیده بودم. دیگر به خدا این کارها را انجام نمی دهم و از ام آمرزش می طلبم.

امام سپس فرمود: برخیز و غسل کن و آنچه می توانی نماز بخوان، چون تاکنون به گناه بزرگی مشغول بودی و چه بدحال و تیره بخت بودی اگر بدون توبه و بر این حال از دنیا می رفتی.[15]

4-ریختن سرب ذوب شده در گوش ها:

همچنین رسول خدا (ص) فرمود: کسی که به لهو و موسیقی مطرب گوش دهد، در روز قیامت در گوشش سرب آب کرده ریخته می شود. (مَن اِسمَع الی اللهو یُذابُّ فی اُذُنِهِ الآنَک)[16]

آثار دیگر موسیقی

روی گردانی خدا:

از امام صادق (ع) درمورد غنا سؤال شد، امام (ع) فرمود: «لاتَدخُلوا بُیُوتاً الله مُعرِضٌ عَن اَهلِها[17]» به خانه ای که خداوند از اهلش روی گردانده، وارد نشوید.

رفتن برکت:

پیامبراسلام (ص) فرمود: «لا تَدخُلُ المَلائکَةُ فِیهِ خَمرٌ اَو طَنبُورٌ اَو نَردٌ وَلاتُستَجابُ دُعاءُهُم وَ تَرفَعُ عَنهُم البَرَکَة[18]ُ»

فرشتگان به خانه ای که شراب، وسایل موسیقی و قمار، مانند: تنبور و نرد در آن باشد وارد نمی شود و دعای اهل خانه مستجاب نمی گردد و خیر و برکت هم از آنجا می رود.

مرگ ناگهانی و کوتاهی عمر:

امام صادق (ع) فرمود: «بَیتُ الغِنا لا تؤمِنُ فیهِ الفَجیعَة وَ لاتُجابَ فیه الدَّعوَة وَلایَدخُلُهُ المَلَکُ[19]»

خانه که در آن غنا باشد، از مرگ و مصیبت دردناک ایمن نیست و دعا در آن به اجابت نمی رسد و فرشتگان وارد آن نمی شوند.

ازآیات و روایات استفاده می شود که اعمال خیر، بر وسعت رزق و طول عمر می افزاید؛ در مقابل گناه و لهو و لعب و موسیقی مطرب، برکت را برده و عمر انسان را کوتاه می کند.

اسامی زیر از جمله مروجین موسیقی هستند که با وضع نامناسب و مرگ ناگهانی و عمرکوتاه از دنیا رفته اند:

1- مالیبران، استاد معروف موسیقی در حال خواندن آواز، در سن 27 سالگی سکته کرد.

2- برخی موسیقی دانان به وسیله خودکشی به زندگی خود خاتمه دادند، از آن جمله: «شومان» موسیقی دان مشهوری را می توان نام برد که با انداختن خود به رودخانه «راین» خودکشی کرد.

3- پرگولوزی – نوازنده ایتالیایی، در سن 26سالگی

4- بلینی - نوازنده ایتالیایی، در سن 34سالگی

5- موریس ژوبر - نوازنده فرانسوی، در سن 40سالگی

6- شوسون - نوازنده فرانسوی، در سن 30سالگی

7- مندلس - نوازنده آلمانی، در سن 38سالگی

8- شوبرت - نوازنده اطریشی، در سن 31سالگی

9- موزارت - نوازنده اطریشی، در سن 35سالگی

10- حبیب سماعی - نوازنده ایرانی، در سن 45سالگی[20]

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: